На здымках кіно “Час вярнуцца”

  Автор:
  Комментариев нет
  42

У мінулым артыкуле я распавядаў, як у 2021 годзе здымаўся ў серыяле “Полымя пад попелам”, рэжысёрам-пастаноўшчыкам якога быў Іван Міхайлавіч Паўлаў.

20 жніўня 2022 года я віншаваў з Днем нараджэння Івана Паўлава і папрасіў яго, каб узяў мяне ў якой-небудзь ролі, калі наступны раз будзе збірацца здымаць які-небудзь фільм. Міхалыч адразу адказаў, што ў 2023 годзе яго павінны зацвердзіць у якасці рэжысёра на фільм “Казбек”. Пад такой назвай планіравалі здымаць кіно беларусы разам з узбекамі, але з-за нейкіх рознагалоссяў узбекі пакінулі праект.

Читать далее »

На здымках кіно “Полымя пад попелам”

  Автор:
  Комментариев нет
  71

У 2020 годзе лёс звёў мяне з выдатным чалавекам – акцёрам і рэжысёрам Іванам Паўлавым. У сакавіку гэтага года мяне запрасілі на пасаду «кіраўніка службы бяспекі» Нацыянальнай кінастудыі «Беларусьфільм».

У чэрвені хлопцы з кінастудыі арганізавалі рыбалку і пазвалі мяне з сабой. Да месца нашага лагера ў Барысаўскім раёне мне прыйшлося дабірацца на адной машыне з Іванам Паўлавым. Па дарозе мы балбаталі, расказвалі пра сябе. На рэчцы мы прабылі тры дні. Добра адпачнулі: пілі гарэлку, размаўлялі, спявалі песні пад гітару, таньчылі. Рыбы не злавілі – не клявала. Так я пазнаёміўся з рэжысёрам Паўлавым.

Читать далее »

Вяселле Фядоса і Светы

  Автор:
  5 комментариев
  1355

У красавіку 1996 года, а дакладней 27-28 красавіка, адбылося вяселле Фядоса Ярошчанка і Светы Каржанеўскай, на якім я быў сведкай. Света – мая зямлячка з Брагінскага раёну, з вёскі Савічы. Раслі з ёй разам, хадзілі ў адзін клас.

Пасля аварыі на Чарнобыльскай АЭС у 1986 годзе пераехалі ў вёску Кісцяні Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці. Тут таксама вучыліся ў адным класе і жылі на адной вуліцы па суседству.

Читать далее »

Як я з’ездзіў на тэлеперадачу «Поле цудаў»

  Автор:
  Комментариев нет
  761

У пачатку 2000-ых гадоў я вельмі захапляўся разгадваннем красвордаў і сканвордаў. Я займаўся гэтым амаль кожны дзень. Найбольш мне падабаліся красворды, якія публікаваліся ў газеце «Аргументы и факты». Яны былі складаныя, з падвохам і незвычайныя. Памятаю, накупіў тады сабе шмат розных кніжак па састаўленню і рашэнню красвордаў. У той час камп’ютэра у мяне не было. Камп’ютэр тады быў не ў кожнага, ён быў як роскаш. У той час яны толькі пачыналі сваю масавую даступнасць.

Читать далее »

Вясна 1991 года… На ростанях… Працяг…

  Автор:
  Комментариев нет
  476

У мінулым артыкуле я пісаў, як скончыўшы школу ў 1991 годзе, я не ведаў куды мне паступаць, я не мог вызначыцца з якой прафесіяй звязаць сваё жыццё. Бацька мне казаў: “Ідзі паступай у фізкультурны!”.

Так, па ўсіх фізіялагічных параметрах, атрыманых у спадчыну ад бацькі, я больш падыходзіў для спартовай дзейнасці. Тым больш, што я з дзяцінства ганяў у футбол, гуляў у валейбол, баскетбол і настольны тэніс. Удзельнічаў у раённых і абласных спаборніцтвах па бегу і кросу.

Читать далее »

Вясна 1991 года… На ростанях…

  Автор:
  Комментариев нет
  700

Скончыўшы школу ў 1991 годзе ў вёсцы Кісцяні Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці, адвучыўшыся 11 класаў, я задаўся пытаннем: “І што далей?”, “Куды ж паступаць?”. Цяпер гэта смешна, але тады я сапраўды не ведаў куды мне кінуцца.

Хаця, я ўсё сваё дзяцінства і юнацтва правёў з футбольным мячом на полі. Удзельнічаў у спаборніцтвах па футболе, бегу, кросе, настольным тэнісе, валейболе. Быў усебакова развітым спартовым маладым чалавекам. Усё маё дзіцячае жыццё было звязана са спортам і мой цягнік рухаўся толькі ў адным напрамку.

Читать далее »

Падарожжа з Мінска ў Харарэ

  Автор:
  Комментариев нет
  841

Увечары 21 мая 2019 года мы ўтрох вылецелі ў Афрыку, у паўднёвую яе частку, у Зімбабвэ. Ляцець трэба было амаль суткі, з двума перасадкамі. Маршрут быў наступны: Мінск ==> Масква ==> Дубай ==> Харарэ. Падарожжа абяцала быць доўгім, таму яшчэ ў аэрапорце ў Мінску мы падзаправіліся каньяком.

Толькі ўзляцеўшы, нейкі сцюард выйшаў у праход самалёта і пачаў махаць рукамі, паказваючы такім чынам правілы тэхнікі бяспекі. Крыху пазней нас пакармілі. Да Масквы дабраліся за 1,5 гадзіны. У маскоўскім аэрапорце «Дамадзедава» у мяне канфіскавалі складаны сцізорык. У свой час мяне ім узнагародзілі за ўдзел у турніры па футболе. Было крыху шкада, але, як казала мая бабуля Марыя: “Клопат”.

Читать далее »

Геолагаразведачная экспедыцыя. Працяг…

  Автор:
  2 комментария
  2333

У мінулым артыкуле я расказаў, як мы праводзілі падрыхтоўчыя мерапрыемствы перад экспедыцыяй на раку Ангва і якім складам прыбылі ў вёску.

На наступны дзень, 23 чэрвеня 2019 года чалавека з мясцовай спецслужбы змяніў чалавек з “ZMDC”, яго звалі Рычард. “ZMDC” – Zimbabwe mining development corporation – дзяржаўная горназдабыўная карпарацыя, якая спецыялізуецца на здабычы карысных выкапняў, у прыватнасці каляровых металаў.

Читать далее »

Геолагаразведачная экспедыцыя

  Автор:
  2 комментария
  1088

У 2019 годзе наша кампанія здабывала золата ў Зімбабвэ ў раёне горада Мутарэ (Mutare). Справы ішлі ні хістка, ні валка ўжо некалькі месяцаў. І нашы кіраўнікі вырашылі правесці геолагаразведку ў іншым месцы краіны, а менавіта, недалёка ад горада Чынойі (Chinhoyi) у вёсцы, размешчанай у рэчышчы ракі Ангва.

З Мутарэ, які знаходзіцца побач з Мазамбікам, мы пераехалі ў сталіцу Зімбабвэ – Харарэ (Harare). З сабой мы ўзялі неабходнае абсталяванне і матэрыялы для прамывання золата.

Читать далее »

Дзень Перамогі ў Мінску

  Автор:
  Комментариев нет
  1060

9 траўня 2020 года – знамянальная дата – 75 гадоў з Дня Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне. Для нашых народаў, з постсавецкай прасторы, – гэта самае магутнае і вялікае свята.

Сёння мая мама напісала ў групе сваякоў у Вайберы: “Сёння я вырашыла не працаваць на агародзе, не сціраць. Бабуля Маша казала, што 75 гадоў таму людзі далі слова святкаваць гэты дзень, як самае святое і светлае свята”.

Читать далее »